Gnom – modernizacja połączenia cewki z kablem wysokiego napięcia.

Aby tej modernizacji dokonać musimy to, co widać na zdjęciu, po kolei zdjąć, aby dostać się do połączenia cewki z kablem wysokiego napięcia. Dodam, że czynności te wykonałem na zawieszonym silniku na rowerze. Uznałem, że zdejmowanie go nie jest potrzebne. Jeśli silnik jest jeszcze „na stole” niektóre z niżej opisanych czynności nie będą potrzebne.
Aby tej modernizacji dokonać musimy to, co widać na zdjęciu, po kolei zdjąć, aby dostać się do połączenia cewki z kablem wysokiego napięcia. Dodam, że czynności te wykonałem na zawieszonym silniku na rowerze. Uznałem, że zdejmowanie go nie jest potrzebne. Jeśli silnik jest jeszcze „na stole” niektóre z niżej opisanych czynności nie będą potrzebne.
Aparat zapłonowy po demontażu wszystkich elementów (z wyjątkiem blach).
Aparat zapłonowy po demontażu wszystkich elementów (z wyjątkiem blach).
Korpus silnika po zdjęciu aparatu zapłonowego.
Korpus silnika po zdjęciu aparatu zapłonowego.
Cewka świetlna – zdjęta.
Cewka świetlna – zdjęta.
Aparat zapłonowy – zdjęty.
Aparat zapłonowy – zdjęty.
Kondensator – zdjęty.
Kondensator – zdjęty.
Cewka wysokiego napięcia – zdjęta. To ona będzie nam potrzebna do dalszych prac nad modernizacją.
Cewka wysokiego napięcia – zdjęta. To ona będzie nam potrzebna do dalszych prac nad modernizacją.
Kabel wysokiego napięcia podłączę „na krótko” z cewką. Zastąpię orginalną sprężynkę i śrubkę z podkładką, które po 60 latach niestety mogą być skorodowane.
U mnie iskry nie było wcale lub jak się pojawiła była nierównomierna i słaba. Po wymianie części mających związek z wysokim napięciem: świecy, kondensatora, kabla wysokiego napięcia oraz zabezpieczeniu cewki taśmą izolacyjną iskra nadal była nierówna i słaba. Postanowiłem więc zmodernizować to połączenie.
Kabel wysokiego napięcia podłączę „na krótko” z cewką. Zastąpię orginalną sprężynkę i śrubkę z podkładką, które po 60 latach niestety mogą być skorodowane.
U mnie iskry nie było wcale lub jak się pojawiła była nierównomierna i słaba. Po wymianie części mających związek z wysokim napięciem: świecy, kondensatora, kabla wysokiego napięcia oraz zabezpieczeniu cewki taśmą izolacyjną iskra nadal była nierówna i słaba. Postanowiłem więc zmodernizować to połączenie.
Cewka wysokiego napięcia z rurką miedzianą w której była sprężynka.
Cewka wysokiego napięcia z rurką miedzianą w której była sprężynka.
Aby modernizacji dokonać musimy mieć… patrz foto.
Aby modernizacji dokonać musimy mieć… patrz foto.
Materiały potrzebne to: rurka ebonitowa (wyjęta z silnika) lub rurka gumowa i rurka termokurczliwa.
Materiały potrzebne to: rurka ebonitowa (wyjęta z silnika) lub rurka gumowa i rurka termokurczliwa.
W rurce ebonitowej po wyjęciu z silnika jest bardzo mały otwór. Musimy go rozwiercić.
Na zdjęciu rurka ebonitowa rozwiercona do przekroju kabla wysokiego napięcia. U mnie to 6 mm. Jeśli Wasz kabel ma 7 mm to taki otwór należy wywiercić. Trzeba zrobić to ostrożnie i delikatnie – rurka ebonitowa nie powinna pęknąć. Jeśli pęknie – wykorzystujemy wtedy rurkę gumową. To ta czarna rurka na której leży rozwiercona rurka ebonitowa.
Moja rurka ebonitowa nie pękła, więc ją wykorzystałem.
W rurce ebonitowej po wyjęciu z silnika jest bardzo mały otwór. Musimy go rozwiercić.
Na zdjęciu rurka ebonitowa rozwiercona do przekroju kabla wysokiego napięcia. U mnie to 6 mm. Jeśli Wasz kabel ma 7 mm to taki otwór należy wywiercić. Trzeba zrobić to ostrożnie i delikatnie – rurka ebonitowa nie powinna pęknąć. Jeśli pęknie – wykorzystujemy wtedy rurkę gumową. To ta czarna rurka na której leży rozwiercona rurka ebonitowa.
Moja rurka ebonitowa nie pękła, więc ją wykorzystałem.
Przygotowanie kabla wysokiego napięcia do wlutowania w cewkę.
Przygotowanie kabla wysokiego napięcia do wlutowania w cewkę.
Rurka ebonitowa z kablem wysokiego napięcia przygotowana do wsunięcia w otwór w obudowie.
Rurka ebonitowa z kablem wysokiego napięcia przygotowana do wsunięcia w otwór w obudowie.
Przy wsuwaniu rurki ebonitowej trzeba zwrócić uwagę na ścięcie na kołnierzu rurki, które musi wejść w wycięcie na obudowie. I tu uwaga, trzeba obserwować w trakcie wsuwania aparatu zapłonowego czy wycięcie się nie przesunęło. Jeśli tak korygujemy to.
Przy wsuwaniu rurki ebonitowej trzeba zwrócić uwagę na ścięcie na kołnierzu rurki, które musi wejść w wycięcie na obudowie. I tu uwaga, trzeba obserwować w trakcie wsuwania aparatu zapłonowego czy wycięcie się nie przesunęło. Jeśli tak korygujemy to.
Teraz będziemy dociągać iskrownik do obudowy. Dodam, że mój silnik jest zawieszony na rowerze.
Nie można tego zrobić nabijając za pomocą np. rurki bo wał wysunie się do karteru i trzeba będzie większej rozbiórki aby go ponownie wsunąć na miejsce.
Aby tego uniknąć użyłem podkładek o dużym otworze. Na zdjęciu podkładki nasunięte na wał.
Teraz będziemy dociągać iskrownik do obudowy. Dodam, że mój silnik jest zawieszony na rowerze.
Nie można tego zrobić nabijając za pomocą np. rurki bo wał wysunie się do karteru i trzeba będzie większej rozbiórki aby go ponownie wsunąć na miejsce.
Aby tego uniknąć użyłem podkładek o dużym otworze. Na zdjęciu podkładki nasunięte na wał.
Tę odległość musimy pokonać, aby iskrownik zetknął się z obudową silnika.
Tę odległość musimy pokonać, aby iskrownik zetknął się z obudową silnika.
Na przygotowane podkładki nakręcamy nakrętkę blokującą koło magnesowe. Kluczem 14 wkręcamy nakrętkę, a gdy iskrownik jeszcze nie doszedł do korpusu silnika nakrętkę wykręcamy, dokładamy następne podkładki i wkręcamy ponownie nakrętkę do momenu zetknięcia się iskrownika z korpusem silnika.
Ja robiłem to na podniesionym silniku, ale przy montażu „na stole” trzeba uważać, aby blacha obudowy silnika nie wsunęła się pod iskrownik. Powoduje to zablokowanie procesu zetknięcia. Zostaje tam szpara, której nie powinno być. Zalecam odciągnięcie blachy w końcowej fazie dociągania iskrownika.
Na przygotowane podkładki nakręcamy nakrętkę blokującą koło magnesowe. Kluczem 14 wkręcamy nakrętkę, a gdy iskrownik jeszcze nie doszedł do korpusu silnika nakrętkę wykręcamy, dokładamy następne podkładki i wkręcamy ponownie nakrętkę do momenu zetknięcia się iskrownika z korpusem silnika.
Ja robiłem to na podniesionym silniku, ale przy montażu „na stole” trzeba uważać, aby blacha obudowy silnika nie wsunęła się pod iskrownik. Powoduje to zablokowanie procesu zetknięcia. Zostaje tam szpara, której nie powinno być. Zalecam odciągnięcie blachy w końcowej fazie dociągania iskrownika.
W trakcie wkręcania nakrętki zacznie obracać się wał, trzeba go więc zablokować. Od strony baku w dolnej części za śrubą mocującą bak (na zdjęciu lewa) jest druga śruba – ta pokazana strzałką. Służy ona do spuszczenia ewentualnego oleju z komory silnika. Wykręcamy ją śrubokrętem – bo ma nacięcie. W powstały otwór wsuwamy delikatnie sztywny pręcik stalowy, powinien wejść dość głęboko. Jeśli nie – kręcimy powoli nakrętką, tą dociągającą z drugiej strony do momentu aż pręcik wejdzie głębiej. Wał jest zablokowany. Dokręcamy nakrętkę do momentu aż iskrownik zetnie się z korpusem silnika. Wysuwamy delikatnie pręcik z otworu i wkręcamy śrubę.
W trakcie wkręcania nakrętki zacznie obracać się wał, trzeba go więc zablokować. Od strony baku w dolnej części za śrubą mocującą bak (na zdjęciu lewa) jest druga śruba – ta pokazana strzałką. Służy ona do spuszczenia ewentualnego oleju z komory silnika. Wykręcamy ją śrubokrętem – bo ma nacięcie. W powstały otwór wsuwamy delikatnie sztywny pręcik stalowy, powinien wejść dość głęboko. Jeśli nie – kręcimy powoli nakrętką, tą dociągającą z drugiej strony do momentu aż pręcik wejdzie głębiej. Wał jest zablokowany. Dokręcamy nakrętkę do momentu aż iskrownik zetnie się z korpusem silnika. Wysuwamy delikatnie pręcik z otworu i wkręcamy śrubę.
Dwie skontrowane nakrętki, aby wkręcić lub wykręcić szpilki.
Dwie skontrowane nakrętki, aby wkręcić lub wykręcić szpilki.
Włącznik świateł – części składowe.
Włącznik świateł – części składowe.
Prawidłowo złożony włącznik świateł.
Prawidłowo złożony włącznik świateł.
W widoczne dwa otwory instalujemy włącznik świateł.
W widoczne dwa otwory instalujemy włącznik świateł.
Zamontowany włącznik świateł.
Zamontowany włącznik świateł.
Przy montażu włącznika nie zapomnijmy o podkładce preszpanowej.
Przy montażu włącznika nie zapomnijmy o podkładce preszpanowej.
Kolejność montażu włącznika świateł od strony cewki.
Podkładka preszpanowa (izolacyjna), oczko z kabla cewki i nakrętka mocująca.
Kolejność montażu włącznika świateł od strony cewki.
Podkładka preszpanowa (izolacyjna), oczko z kabla cewki i nakrętka mocująca.
Za chwilkę kabel zostanie wlutowany w rurkę cewki.
Za chwilkę kabel zostanie wlutowany w rurkę cewki.
Kabel i cewka po zlutowaniu. Następnie zsuwamy rurkę termokurczliwą (ta zielona) aż przykryje nasze połączenie. Podgrzewamy i połączenie jest zabezpieczone.
Kabel i cewka po zlutowaniu. Następnie zsuwamy rurkę termokurczliwą (ta zielona) aż przykryje nasze połączenie. Podgrzewamy i połączenie jest zabezpieczone.
Po prawidłowym złożeniu wszystkich elementów wygląda to tak.
Po założeniu koła magnesowego i sprawdzeniu iskra jest teraz duża i nie ma przerw w jej występowaniu. Nie ma przebicia, zbyt dużego oporu przerdzewiałych części lub braku dobrego styku sprężynki z blachowkrętem. Usunąłem te elementy. W ten sposób rozwiązałem MÓJ problem z iskrą, unikając w przyszłości kłopotów.

Możesz tę modernizację zastosować lub nie, pozostawiając bez zmian tak jak fabryka zrobiła.
Wybór należy do Ciebie.


kacecik-cienias
Po prawidłowym złożeniu wszystkich elementów wygląda to tak.
Po założeniu koła magnesowego i sprawdzeniu iskra jest teraz duża i nie ma przerw w jej występowaniu. Nie ma przebicia, zbyt dużego oporu przerdzewiałych części lub braku dobrego styku sprężynki z blachowkrętem. Usunąłem te elementy. W ten sposób rozwiązałem MÓJ problem z iskrą, unikając w przyszłości kłopotów.

Możesz tę modernizację zastosować lub nie, pozostawiając bez zmian tak jak fabryka zrobiła.
Wybór należy do Ciebie.


kacecik-cienias